Είμαι ‘’φιλελεύθερος’’ ψηφίζω… Τσίπρα !

Ο παραπάνω τίτλος δεν είναι καθόλου ένα αστείο, ούτε καν μια πραγματικότητα κάπως τραβηγμένη. Είναι έτσι όπως το διαβάζετε. Για όσους έτρεφαν αυταπάτες πως ο ΣΥΡΙΖΑ ανήκει στην ριζοσπαστική αριστερά μάλλον θα απογοητευτούν.  

    Χθες όσοι παρακολούθησαν τον αρχηγό των ΑΝ.ΕΛ θα διαπίστωσαν πως εμφανώς επιδιώκει συνεργασία με τον ΣΥΡΙΖΑ μετεκλογικά και πως οι διαφωνίες τους εστιάζονται κυρίως στα εθνικά θέματα και το μεταναστευτικό. Αυτό με λίγα λόγια σημαίνει σε επίπεδο οικονομίας, δηλαδή στον τρόπο με τον οποίο σχεδιάζουν να αντιμετωπίσουν την κρίση συμφωνούν. Αυτό τι σημαίνει άραγε; Μήπως έγινε ο Καμμένος κομμουνιστής; Μάλλον όχι. Ας τα δούμε όμως τα πράγματα από την αρχή.

    Ο κεφαλαιοκρατικός τρόπος παραγωγής, δηλαδή ο καπιταλισμός είναι ένα οικονομικό σύστημα που στηρίζεται στην πίστη/πίστωση ( για περισσότερα δες εδώ) . Όταν λοιπόν η πίστη κλονίζεται, τότε ξεσπάνε οι γνωστές σε όλους μας οικονομικές κρίσεις ( δες εδώ και εδώ). Ας πάρουμε ένα παράδειγμα για να γίνουμε πιο κατανοητοί. Ας υποθέσουμε πως μέσα σε μια κοινωνία, την ελληνική ας πούμε κυκλοφορεί ένας συγκεκριμένος αριθμός χρημάτων σε χαρτονομίσματα και μεταλλικά νομίσματα της τάξης πχ ( τα νούμερα είναι ενδεικτικά) του 1.000.000 ευρώ. Με αυτόν τον όγκο χρήματος γίνονται όλες οι εμπορικές συναλλαγές ( αγορά και πώληση προϊόντων/υπηρεσιών από εμπόρους) καθώς και οι συναλλαγές σε επίπεδο κατανάλωσης, δηλαδή με αυτά τα χρήματα εμείς αγοράζουμε τα αγαθά που χρειαζόμαστε να ζήσουμε.

    Όταν λοιπόν ο καπιταλισμός βρίσκεται σε φάση ομαλής λειτουργίας τότε το μεγαλύτερο μέρος των εμπορικών συναλλαγών γίνεται με πιστωτικό χρήμα και όχι με πραγματικό. Δηλαδή πχ ένας περιπτεράς δίνει μια επιταγή στον χοντρέμπορο  για να αγοράσει τσιγάρα, αυτός στον εισαγωγέα ο οποίος με την σειρά του θα την δώσει  στον εξαγωγέα κ.ο.κ. , έτσι διαγράφεται  ένας οικονομικός κύκλος με μια μόνο επιταγή η οποία θα εξαργυρωθεί μόνο όταν ο περιπτεράς πουλήσει τελικά τα τσιγάρα του. Αφού λοιπόν οι εμπορικές συναλλαγές γίνονται ως επί το πλείστον με πιστωτικό χρήμα, τότε το 1.000.000 ευρώ που είπαμε πριν χρησιμοποιείται κυρίως στην κατανάλωση.

    Τι γίνεται όμως όταν έχουμε κρίση; Όταν το καπιταλιστικό σύστημα δεν βρίσκεται σε φάση ομαλής λειτουργίας αλλά σε κρίση, τότε η εμπορική πίστη κλονίζεται και όλες οι εμπορικές συναλλαγές γίνονται της μετρητής . Αυτό έχει ως αποτέλεσμα οι εμπορικές συναλλαγές να απορροφούν μεγάλο μέρος του κυκλοφορούντος χρήματος με αποτέλεσμα να μένει λίγο χρήμα για κατανάλωση, αυτό με τη σειρά του επιδεινώνει το εμπόριο , άρα και την πίστη και κάπως έτσι δημιουργείται ένας φαύλος κύκλος.

   Τι λέει τώρα ο ΣΥΡΙΖΑ και οι ΑΝ.ΕΛ και πως θεωρούν ότι μπορούνε να σπάσουν αυτόν τον φαύλο κύκλο. Η ουσία του σκεπτικού τους είναι πως θα αποκαταστήσουν εκ νέου την εμπορική πίστη με μια σειρά από μέτρα όπως πχ πάγωμα των χρεών για 2 χρόνια σε μικρές επιχειρήσεις και αποπληρωμή τους σε 240 δώσεις, μείωση του ΦΠΑ, της φορολόγησης κτλ. Μάλιστα κάποια άλλα τμήματα της αστικής τάξης όπως πχ ο Καρτζαφέρης το πάνε ακόμα παρακάτω και μιλάνε για’’ νέα σεισάχθεια’’ δηλαδή να μην χρωστάει κανένας σε κανέναν τίποτε

    Από το παραπάνω λοιπόν σκεπτικό  μπορούμε να βγάλουμε κάποια προφανή συμπεράσματα

Συμπέρασμα 1 : Το σκεπτικό του ΣΥΡΙΖΑ δεν έχει σε καμία περίπτωση αντικαπιταλιστικά χαρακτηριστικά. Δηλ δεν υπαινίσσεται πουθενά πως σκοπεύει να ανατρέψει τον καπιταλισμό. Αντίθετα όοολα αυτά τα μέτρα προσβλέπουν στην διάσωσή του.

Συμπέρασμα 2 : Πέραν του αν είναι αντικαπιταλιστικό ή όχι το σχέδιο αυτό , είναι σωστό; Θα μας βγάλει από την κρίση; Αν ρωτήσεις κάποιον αστό οικονομολόγο μπορεί  και να σου πει ναι, αν ρωτήσεις  όμως έναν Μαρξιστή οικονομολόγο θα σου πει πως όχι για δύο κυρίως λόγους. Αν βρεθεί μια κυβέρνηση και πει πως διαγράφει τα χρέη ή έστω τα μεταθέτει σε κάποιο απώτερο μέλλον τότε σίγουρα κάποιοι θα χάσουν και κάποιοι θα κερδίσουν. Ποιοι θα κερδίσουν; Οι μικρομεσαίοι και μικροί επαγγελματίες  που είναι χρεωμένοι σε μεγάλο βαθμό. Και ποιοι θα χάσουν; Οι μεγάλοι επιχειρηματικοί όμιλοι διότι αυτοί χρωστάνε λίγα και αντίθετα τους χρωστάνε πολλά. Όμως στον καπιταλισμό αυτοί ‘’τυχαίνει’’ να έχουν εκτός από την οικονομική και την πολιτική εξουσία. Άραγε πιστεύετε πως πάσχουν από αυτοκτονικό ιδεασμό να χάσουν ένα κάρο χρήματα;

 Ο δεύτερος λόγος που δεν στέκει το σκεπτικό ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝ.ΕΛ είναι πως το μονοπωλιακό κεφάλαιο τις θέλει τις κρίσεις, διότι αυτές ρημάζουν κυρίως τους μικρούς παίχτες με αποτέλεσμα μετά την κρίση να μείνουν ‘’ οι μεγάλοι’’ σχεδόν οι μόνοι παίχτες στους κλάδους που δραστηριοποιούνται απομυζώντας με αυτή τη μέθοδο και τα κέρδη που κάποτε εισέπρατταν οι μικροί και οι μεσαίοι οι όποιοι μετά την κρίση μετατρέπονται σε υπαλλήλους των μεγάλων .

Άρα λοιπόν όλα αυτά που ακούμε από την ροζ αριστερά είναι μια συνειδητή παραπλάνηση του κόσμου και ως τέτοια πρέπει να ξεμπροστιαστεί και να στηλιτευτεί. Η έξοδος από την κρίση επέρχεται μόνο μέσα από την ολομέτωπη σύγκρουση με το μονοπωλιακό κεφάλαιο , ο άλλος δρόμος είναι αυτός της υποταγής και δυστυχώς ή ευτυχώς τρίτος δρόμος δεν υπάρχει.